am so happy 2day....all credits goes to ma classmate cum ma friend Fr Sheen. he spoke what actually i want to spoke in front of the class for last few months....thanks ma dr friend.....for ur attemt.
 ya its very necessary that we the budding journalists should become more aware about our society as well as we should follow a othenticc and clear vision of our life.
as a representative of this genaration what we are doing for the socity??? atleast for our sake??? the answer may be 'nothing'. yes, thats the way we youngsters expecially budding journalists.
 most of the 'budding journalists' step their carear as journalist only because of expecting too much of exposure and fam....they very much influenced about the media exposure... actually they became 'media mania'. yeah, i would like to call them like that.

am writing...writting or posting n ma blog for ma satisfaction of ma own quest...........

തിരക്കിനിടയില്‍ കൂടി നടന്നു പോഗുമ്പോള്‍ ,
പെട്ടന്ന് കൂടയൂണ്ടെരുന്നവര്‍ കൈവിട്ടുപോയി ...
ഒരുപാട് വിഷമിച്ചു അവരെ തേടി മുന്നോട് നടന്നു...
ആരെയും കണ്ടില്ല,
പിന്നെയും നടന്നപ്പോള്‍ തോനി
ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കാനും ഒരു സുഘമുന്ടെന്ന്‍
കാരണം ആരെയും നസ്ടപ്പെടെണ്ടി വരില്ലല്ലോ...

തിരിച്ചറിവ് 

ഒരു രാത്രികൊണ്ട് സോപ്നങ്ങള്‍ തിരുന്നില്ല 

ഒരു സ്വപ്നം കൊണ്ട് ജീവിതവും...

അതിനാല്‍ കാത്തിരിപ്പു ഞാന്‍ 

നല്ല ഒരു നാളേക്കു വേണ്ടി...

പറഞ്ഞു തീരത കാര്യങ്ങല്‍

കണ്ടു തീരത സോപ്നങ്ങള്‍

പരിഭവം തീരത പിണക്കങ്ങള്‍ 

വിരഹം തീരത വേര്‍പാടുകള്‍ 

എല്ലാത്തിനും ഒടുവില്‍ പ്രത്യാശയുടെ കാത്തിരിപ്പ്...

my hindi works

 पल भर में

क्षण बद्लाथो दृश्य भी बदला

पल भर आंके मूंदे थो

सब कुछ नया नया पन...

എന്ടെ ദുഃഖം യെന്ടെത് മാത്രമാണ് അവന്ടെ ദുഃഖം അവന്ടെ മാത്രവും
ആ ദുഃഖം യെല്ലതിന്ടെയും ബാകിപത്രമായി അവശേഷിക്കുന്നു ...
ഈ ജീവിതം ജീവിച്ചുതിര്കാന്‍ ആ ദുഃഖം തന്നെ ധാരാളം ...

എല്ലാ വര്‍ഷവും പുതിയ തീരുമാനങ്ങള്‍ ആഗ്രഹങ്ങള്‍...
ഈ വര്ഷം,
തന്‍ പ്രണയം നിലനില്ത്താന്‍ അവള്‍ അവളെ മറന്നു
പക്ഷെ,
തന്ടെ കൈപിടിച്ച് നടന്ന അവനും അവളെ മറന്നു
യാത്ര പോലും പറയാതെ അവനും നടന്നു നിഇങ്ങി ...
അവളില്‍,
യെവിടവചെങ്ങിലും കാണും എന്ന
അണയാത്ത പ്രദീക്ഷയും പ്രണയവും ബാകി...

തോന്നല്‍

ന്താന്‍ ഒറ്റയ്ക്ക് ആയതു പോലെ തോനുന്നു...അറിയില്ല ഇത് എന്റെ തോനലാണോ? അല്ല ? ഒരിക്കലും ഒരു തോനലല്ല...ഒരു വിതത്തില്‍ ചിന്തിച്ചാല്‍ എനിക്ക് എല്ലാവരും ഉണ്ട്.പക്ഷെ, എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവര്‍..എന്നെ മനസ്സിലകുന്നവര്‍ വളരെ വിരളം......
ന്താന്‍ യെന്ടെതെന്നു കരുതിയവര്‍ എന്നെ വിട്ടു പോയി,പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. പക്ഷെ ന്താന്‍ ഒരിക്കലും അവരെ വിട്ടു പോയദല്ല മറിച്ച് അവരായി തന്നെ എന്നോട് വിട പറഞ്ഞവര......യിപ്പോള്‍ ന്താന്‍ ഒറ്റയ്ക്ക്, ഒരു സുഘമുള്ള അനുഭവം. അതെ ഈ ഒറ്റപെടല്‍ ന്താന്‍ ആസ്വതിക്കുഗയനിപ്പോള്‍. അറിയില്ല എത്ര കാലം വരെ എന്ന് ....എന്നെ വന്ജിക്കാത്ത എന്നെ മനസിലാകുന്ന എന്നെ ന്താന്‍ ആയി തിരിച്ചറിയുന്ന ഒരാള്‍ യെന്നെങ്ങിലും വരും എന്ന പ്രദീക്ഷയുണ്ട് .......